Sağlık, Türkiye’nin sosyo-ekonomik gelişiminde önemli bir yere sahiptir. 2000’li yıllarda sağlıkta dönüşüm programlarıyla birlikte birçok reform yapılmış ve doğumda beklenen yaşam süresi, bebek ölüm hızı ve anne ölüm oranı gibi temel sağlık göstergelerinde önemli iyileşme sağlanmıştır. Bu dönemde sağlığa erişimin iyileşmesi (örneğin kişi başı hekime müracaat sayısı 3,1’den 9,8’e yükselmiştir), önleyici sağlık hizmetlerindeki kapsamın genişlemesi (örneğin aşılama hızı yüzde 77’den 97’ye yükselmiştir7) ve yenilikçi ilaçlar bu başarıda önemli bir rol oynamıştır (yapılan bir çalışmaya göre yenilikçi ilaçlar 1999-2008 yılları arasında Türkiye’deki yaşam beklentisinin ortalama üç yıl artmasını sağladığı ve hastanede kalınan gün sayısını azalttığı belirlenmiştir). Sağlık alanındaki başarı, toplumda da karşılık bulmuş ve sağlık hizmetlerinden memnuniyet oranı önemli ölçüde artarak yüzde 40’lardan 70’lere yaklaşmıştır.
